Een horloge voor de eeuwigheid
De Omega Speedmaster is een van de grootste horlogeklassiekers aller tijden. Net als de Rolex Submariner of de Patek Philippe Nautilus, is de Moonwatch in de loop der decennia slechts heel voorzichtig gewijzigd. Daarom lijkt de Speedmaster uit 1969 op het eerste gezicht verwarrend veel op de huidige referenties.
Maar het is niet alleen deze tijdloosheid, maar ook de legendarische geschiedenis van de Apollo-avonturen die u om uw pols krijgt met een Omega Speedmaster 1969: sinds 1965 maakt de Speedmaster deel uit van de officiële uitrusting van de NASA. Naast de eerste maanlanding op 21 juli 1969 speelde de Moonwatch een levensreddende rol in de Apollo 13-missie, toen de astronauten na een explosie van een zuurstoftank met de chronograaf een tijdvenster van 14 seconden afstemden, zodat zij erin zouden slagen weer in de atmosfeer van de aarde te komen.
Historisch belang van de referenties
In verband met de eerste maanlanding zijn vier referenties van de Omega Speedmaster 1969 van bijzonder belang:
- Ref. 105.003 (1964 tot 1969): 'Ed White', genoemd naar de Gemini- en Apollo-astronaut Edward White. Het horloge wordt in het bijzonder gekenmerkt door zijn rechte hoorns ('straight lugs').
- Ref. 105.012 (1964 tot 1968): Hoewel deze referentie vóór de eerste maanlanding werd stopgezet, droegen Buzz Aldrin en Neil Armstrong een ref. 105.012 tijdens de Apollo 11-missie. Deze referentie heeft voor het eerst het opschrift 'professional' op de wijzerplaat.
- Ref. 145.012 (1967/1968 tot 1969): Ref. 145.012 werd gedragen door zowel Michael Collins (Apollo 11) als Alan Shepard (Apollo 14) tijdens hun missies in de ruimte.
- Ref. 145.022 (1968 tot 1988): Ref. 145.022, waarin de Cal. 861 voor het eerst gemonteerd is, is een van de langst geproduceerde Speedmaster-referenties.